Πάργα

   Έξι χρόνια πριν γνώρισα ένα μέρος αλλιώτικο απ' αυτά που είχα συνηθίσει. Χωρίς να καταλάβω πώς, το είχα ερωτευτεί. Από τότε η καρδιά μου όλο εκεί τραβάει.

 Εκ πρώτης όψεως , είναι ακόμη ένα δείγμα ομορφιάς της Ελλάδας.
Θάλασσα περιτριγυρισμένη από βουνά. Κρύα, του Ιονίου. Καθαρή. Με βράχια που έχουν ονόματα.Ο Λύκος,το αγαπημένο μου.

Κάστρα.Τα περπατάς και αισθάνεσαι τον αέρα που ανάσαινε ο Αλί Πασάς.Σκαλιά πολλά. Ανηφόρες, κατηφόρες. Βλάστηση.

Πανέμορφα μαγαζάκια.Πολύχρωμα.Προσεγμένα. Λεπτοδουλεμένα διακοσμητικά και αναμνηστικά.Πέτρινες λεπτομέρειες.

Το μπόντε.



  Χαρακτηριστικό της περιοχής ; Ο τουρισμός. Εκατοντάδες ξένοι. Οι περισσότεροι Σκανδιναβοί. Προτιμούν και ξανά προτιμούν το μαγευτικό μέρος και δεν απορώ γιατί.
Οι κάτοικοι,φυσικά,στην πλειονότητά τους είναι ιδιοκτήτες μαγαζιών, είτε αυτά είναι ταβέρνες ,καφετέριες και μπαρ είτε μαγαζιά με σουβενίρ. Τα περισσότερα παιδιά, μάλιστα, εργάζονται στο μαγαζί της οικογένειάς τους ή σε κάποιου γνωστού.
Είναι ,επίσης, αυτονόητο, ότι προς χάριν διατήρησης του τουρισμού οι ντόπιοι είναι φιλικοί, κοινωνικοί και έχουν τη δυνατότητα να συνεννοούνται με τους ξένους στα αγγλικά .
Ξένοι και μόνιμοι κάτοικοι συχνά διασκεδάζουν μαζί τα βράδια σε τοπικά κλαμπάκια,καθώς η νυχτερινή ζωή είναι ιδιαίτερα έντονη. Είναι γεγονός, άλλωστε, πως ο συγκεκριμένος τόπος έχει γίνει αιτία πολλών γάμων μεταξύ αλλοεθνών αλλά και πολλών απιστιών επίσης!




Οι κάτοικοι αλλιώτικοι κι αυτοί. Με λιγότερο άγχος από εμάς τους αστούς. Ανέμελοι,δροσεροί. Λες και στις φλέβες τους κυλάει αλάτι αντί για αίμα. Καθώς τους περιεργάζομαι,συνειδητοποιώ πως οι περισσότεροι είναι ανοιχτόχρωμοι. Ίσως κάνω και λάθος. Αλλά είναι όλοι τους τόσο όμορφοι ! Σαν να βγήκαν από παραμύθι.

Αστικά λεωφορεία δεν υπάρχουν,αφού δεν υφίσταται άστυ. Με μηχανάκια κυκλοφορούν οι νέοι που μένουν στα κοντινά χωριά. Κι αν ανεβείς σε κάποιο από αυτά, το αισθάνεσαι. Στο φεγγάρι σε πηγαίνουν.  Κι ο αέρας που σε χτυπάει,αφήνει χρυσόσκονη στο διάβα του.