Υπόγειο

Άνοιξέ με με κουράγιο
Μη δειλιάσεις στο τελευταίο δευτερόλεπτο
αν το πάρεις απόφαση πια
κι αν τολμάς
κάνε το.

Κάτι σκουριασμένες καρέκλες στην είσοδο
παραμέρισε
λίγη σκόνη που θα βρεις
αγνόησε
είχα άσχημες μέρες
κι εγώ.
σε περιμένουν χειρότερα

Προχώρα ευθεία και βρες τη σκάλα
κατέβα την όλη και φτάσε
στο υπόγειο
φως δεν εχει αγγίξει ποτέ
αυτό το μέρος του σπιτιού
εκεί στ' αλήθεια δεν ξέρω
τι θα συναντήσεις.
κάποια βράδυα δεν μπορώ να κοιμηθώ
πολύ φασαρία από εκεί κάτω ακούω
και ταράζομαι
κάτι γριλίσματα, στριγκλιές
δεν ξεχωρίζω τους ήχους
όλοι μπλεγμένοι σαν κουβάρι θανατηφόρο
σαν μια μικρή σφαίρα
ικανή να σου τρυπήσει την ψυχή.

Φοβάμαι

πες μου κι εμένα
τι θα δεις
τι είναι πια εκεί κάτω που τον ύπνο μου ταράζει
ποιον άραγε έχω σκοτώσει
ποιες αμαρτίες και ποια παράπονα έχω θάψει
ποια δάκρυα έχουν βουλώσει τους σωλήνες και τίποτα δεν κινείται

Ανάθεμα την ώρα
που φτιάχτηκαν τα υπόγεια
να μαζεύουν όλη τη μιζέρια μας
όλα τα τέρατα που κάθε μέρα σκοτώνουμε
κι αφήνουμε να κείτονται νεκρά
αντί να τα μαζέψουμε τίμια από το πάτωμα
και να τα στείλουμε πίσω εκεί που ανήκουν.
εμείς όμως από δειλία δεν τα ακουμπούμε πια
τρέμουν τα χέρια μας
γι'αυτο κι εκείνα γλιστρούν
και πέφτουν σε αυτή τη μαύρη τρύπα
που σαν ρουφήχτρα τα μαζεύει


Ό,τι θα δεις
κράτα για σένα
κι αν έπειτα από την επίσκεψή σου αυτή
μπορείς να με αντέξεις
έλα να με βρεις

αν τη σκουριά μου όλη τα πνευμόνια σου αντέξουν
αν παρ' όσα δεις ακόμα με αγαπάς
έλα και πάρε με από το χέρι
σαν τη μικρή σου κόρη
βάλε με στους ώμους σου επάνω
κατέβασε με εκεί
στο μυστηριώδες μου μαρτύριο
και πες μου, αυτά είναι όλα
τίποτα πια δεν υπάρχει κρυφό.
ανάστα τα έχεις κάνει
μα σου αγόρασα μια σκούπα
κι έλα να καθαρίσουμε
μαζί
γιατί
άλλος ποτέ δεν μου έχει δείξει
όλη του την αλήθεια.


Comments

Popular Posts