Ερμητικά κλειστά

Κάποιους πόνους τους δικαιολογείς 
και λες, ε ναι, με το δίκιο μου.
Όλοι θα πονούσαν.
και κάποιους άλλους τους κοιτάς με απορία
και με παράπονο.
γυρνάς στον εαυτό σου και του φωνάζεις 
είσαι με τα καλά σου;

θα διαλύεσαι κάθε βράδυ και θα ξανασηκώνεσαι κάθε μέρα;

και ο εαυτός σου τίποτα δεν σου απαντά.
απλώς το κλάμα σου γίνεται πιο σιωπηλό, ή και αθόρυβο
να μη σε ενοχλεί
να μην σου χαλάει το πρόγραμμά σου, που με τόση προσοχή έχεις φτιάξει.

ποιον κορϊδεύεις δεν έχω καταλάβει.

στέκεσαι
σ' ένα καθρέφτη
καλύβεις με τα χέρια σου το στόμα και τα ζυγωματικά
έτσι που να φαίνονται μόνο τα μάτια 
και χαμογελάς.
αν δεν γελάσουν και τα μάτια σου μαζί
ξέρεις πως κάτι σε διέλυσε και σήμερα.


είναι ένα κόλπο που σου μάθανε μικρή.
τότε που διαλυόσουν κάθε μέρα και δεν το ήξερες.


τότε
που είχες όλες τις πόρτες ανοιχτές
και μπαίνανε από παντού τα πάντα.
άγγελοι, δαίμονες, περαστικοί.
και ο καθένας έστηνε το δικό του χορό
και άντε να κοιμηθεί η μικρή με τόσο θόρυβο εκεί μέσα
άντε να κοιμηθεί και η μεγάλη τώρα
που τις πόρτες όλες έχει κλείσει.
κι έχουν μείνει όλα μέσα
άγγελοι, δαίμονες, περαστικοί.
και η μικρή κάπου εκεί, μαζί τους
στα σκοτεινά δωμάτια
να περπατά στους διαδρόμους καλύβοντας κάθε αισθητήρια είσοδο
τα μάτια της, τα αυτιά της, τίποτα δεν μένει ακάλυπτο
και τρέχει

για να μπλοκάρει τα πάντα
να αποφύγει τα πάντα
που δεν αντέχει
γιατί είναι μικρή.
να μην ακούει τους περαστικούς, που θα φύγουν μόλις βρουν την πρώτη έξοδο
και τα περίεργα αιτήματά τους
που δεν την αφορούν.
να μην βλέπει τους δαίμονες, που την κυνηγούν
και ελπίζοντας πάντα να πετύχει έναν άγγελο στο διάβα της.

μια συνεχής αγωνία
μια αστάθεια.
θα είναι άγγελος ή δαίμονας αυτή τη φορά;
να ανοίξω; 
να κοιτάξω απ το ματάκι;
να χτίσω τοίχο πάνω στην πόρτα να τελειώνουμε;
κουράστηκα τους σωρούς από δυστυχίες
πρέπει να αδειάσω

μα όλα είναι ερμητικά κλειστά.



Comments

Popular Posts